خوش آمدید

ماده 32- ریاست و نظارت ضابطان دادگستری از حیث وظایف ضابط با دادستان است. سایر مراجع قضایی نیز حق نظارت بر امور ارجاعی به ضابطین را دارند.

تبصره - ارجاع پرونده از سوی مقام قضایی به ضابطان یا مقاماتی که قانوناً ضابط محسوب نمی شوند موجب محکومیت انتظامی تا درجه چهار می شود.

ماده 33- دادستان به منظور نظارت بر حسن انجام وظایف ضابطان، حداقل هر دو ماه یک بار از واحدهای ذیربط بازرسی و در هر مورد در دفتر مخصوصی که تهیه می شود، تبصره ها و دستورات لازم را صادر می کند. این هدف .

ماده 34- دستورات مقام قضائی برای ضابطان قوه قضائیه کتباً صریحاً و با محدودیت زمانی صادر می شود. در موارد فوری که امکان صدور قرار کتبی وجود ندارد، دستور شفاهی صادر می‌شود و ضابط قضایی موظف است در اسرع وقت و ظرف بیست و چهار ساعت دستورات را اجرا و مراتب و اقدامات معمول را در صورت‌جلسه درج نماید. با امضای مقام قضایی

ماده 35- ضابطان دادگستری موظفند در اسرع وقت و در مهلتی که دادستان یا مرجع قضایی ذی ربط تعیین می کند دستورات و تکمیل پرونده را انجام دهند.

تبصره - در صورتی که اجرای دستور یا تکمیل پرونده ممکن نباشد، ضابطان باید گزارش را در پایان مهلت با ذکر دلیل به دادستان یا مرجع قضایی مربوط ارسال کنند.

ماده 36- گزارش ضابطین در صورتی معتبر است که مخالف اوضاع و احوال و واقعیات نباشد و طبق ضوابط و مقررات قانونی تهیه و تنظیم شود.

ماده 37- ضابطان دادگستری مکلفند شکایت کتبی یا شفاهی را همیشه قبول کنند. شکایت شفاهی در صورتجلسه قید و به امضای شاکی می رسد. در صورتی که شاکی قادر به امضاء نباشد یا سواد نداشته باشد، صورتجلسه در صورتجلسه قید و مطابقت شکایت شفاهی با مفاد صورتجلسه تایید می شود. ضابطان دادگستری موظفند پس از وصول شکایت، رسید را به شاکی تحویل و بلافاصله پرونده را به دادستان ارسال کنند.

ماده 38- ضابطان دادگستری موظفند حق مطالبه غرامت و بهره مندی از خدمات مشاوره و سایر معاضدت های حقوقی موجود را به شاکی اطلاع دهند.

ماده 39- ضابطان دادگستری موظفند در گزارش خود به مراجع قضایی اظهارات شاکی در خصوص خسارت وارده را ذکر کنند.

ماده 40- افشای اطلاعات هویتی و محل سکونت مقتول، شهود، مطلعین و سایر اشخاص مرتبط با پرونده توسط ضابطین دادگستری ممنوع است مگر در مواردی که قانون معین می کند.

ماده 41- ضابطان دادگستری مجاز به اخذ وثیقه از متهم نیستند و مراجع قضایی نمی توانند اخذ وثیقه را به آنان واگذار کنند. در هر صورت در صورت لزوم اخذ تأمین از متهم صرفاً توسط مقام قضایی وفق مقررات این قانون عمل خواهد شد.

ماده 42- بازجويي و تحقيق از زنان و صغير در صورت امكان بايد توسط مأموران زن آموزش ديده و با رعايت موازين شرعي انجام شود.

ماده 43- هرگاه ادله مربوط به وقوع جرم مشکوک باشد یا اطلاعات ضابطان دادگستری از منابع موثق نباشد باید قبل از اطلاع دادستان بدون داشتن حق بازرسی یا احضار و دستگیری افراد، تحقیقات لازم را انجام دهند. . نتیجه را به دادستان گزارش دهید. بر اساس این گزارش، دادستان دستور تکمیل تحقیقات و یا اتخاذ تصمیم مقتضی قضایی را خواهد داد.

ماده 44- ضابطان دادگستری به محض اطلاع از وقوع جرم، در جرایم غیرمحسوس، مراتب را به اطلاع دادستان می‌رسانند و دستورات لازم را می‌گیرند و دادستان پس از تحقیقات لازم دستور می‌دهد. ادامه تحقیقات یا اتخاذ تصمیم قضایی مناسب. ضابطان دادگستری در خصوص جرایم مشهود به منظور حفظ آلات، ابزار، آثار، علائم و ادله جرم و جلوگیری از فرار یا مخفی شدن یا تبانی متهم، تمامی اقدامات لازم را به عمل آورند تا تحقیقات لازم و نتایج فوری را به عمل آورند. و شواهد نتیجه به دادستان گزارش می شود. همچنین در صورت حضور شاهد یا مطلع در محل وقوع جرم; نام، آدرس، شماره تلفن و سایر مشخصات آنها به دست آمده و در پرونده ثبت می شود. ضابطان دادگستری در اجرای این ماده و ماده (46) ذیل این قانون تنها در صورتی می توانند متهم را بازداشت کنند که دلایل و قراین محکمی دال بر ارتکاب جرم مشهود وجود داشته باشد.

ماده 45- جرم در موارد زیر مشهود است:

الف- در معرض دید ضابطین دادگستری قرار گرفته و یا ضابطان مذکور در محل حاضر شوند.بلافاصله از وقوع جرم یا مشاهده آثار جرم بلافاصله پس از وقوع جرم.

ب) قربانی یا دو یا چند نفری که شاهد وقوع جرم بوده اند، در حین وقوع جرم یا بلافاصله پس از آن، شخص معینی را مرتکب شناسایی کنند.

ج ـ بلافاصله پس از وقوع جرم، علائم و آثار روشن یا اسباب و قرائن جرم در نزد متهم پیدا شود و یا تعلق علل و ادله مذکور به متهم احراز شود.

د- متهم بلافاصله پس از وقوع جرم قصد فرار داشته باشد یا در حال فرار باشد یا بلافاصله پس از وقوع جرم دستگیر شود.

هـ ـ جرم در منزل یا محل سکونت اشخاص واقع شده یا در حال وقوع است و مقیم همزمان یا بلافاصله پس از وقوع جرم تقاضای ورود مأموران به منزل یا محل سکونت خود را دارد.

ج- متهم باید بلافاصله پس از وقوع جرم خود را معرفی و وقوع آن را گزارش دهد.

ز- متهم ولگرد و در آن محل بد آبرو است.

تبصره 1- در صورت مشهود بودن جرایم موضوع بندهای (الف)، (ب)، (ج) و (د) ماده (302) این قانون، در صورت عدم حضور ضابطان قضایی، کلیه شهروندان می توانند اقدامات لازم را انجام دهند. جلوگیری از فرار از مجرم و حفظ صحنه جرم.

تبصره 2- ولگرد کسی است که مسکن و سرپناه معین و وسیله معیشت معلوم و شغل یا حرفه معین نداشته باشد.